ઝીંદગી ના સફર માં ફરી અટવાયો છુ,

એક મુશ્કિલ આ મુકામે આવી ગયો છુ,

જ્યાં ક્યારેય ના જવાની કસમ ખાધી હતી,

ફરી એ જ સરનામે આવી ગયો છુ.

આ સફર માં ઘણાયે મુસાફિર મળ્યા છે,

કોઈ છે યાદ, તો કોઈ હજી અજનબી રહ્યા છે,

ડગલું-બે ડગલા સાથે ચાલ્યા જે લોકો,

તક સાધી ને પાછળ મને મૂકી ગયા છે;

મદદ લેવા સારા બનતા હતા મારી સાથે,

એ એમનો અસલી રંગ બતાવી ગયા છે.

આ સફર માં મને તકલીફો ઘણી મળી છે,

એક રસ્તો અંધેરો, અને સુમસામ ગલી છે.

સારા હમસફર તો બહુ ઓછા આવ્યા છે,

બાકી સાથ ના નામે ઠોકરો જ મળી છે.

જે રસ્તે આવી ઠોકરો ખાધી હતી મેં,

ફરી એ જ પથરીલા રસ્તે આવી ગયો છુ.

જેણે કર્યાં હતા સાથે ચાલવાના વાયદા,

જેના માટે મેં બદલ્યા હતા મારા રસ્તા,

એમણે જ મને અધવચ્ચે તરછોડ્યો છે.

મારો પ્રેમ ભર્યો હાથ અને સાથ છોડ્યો છે.

ફરી એક વાર આમ જ તરછોડાયો છુ,

ફરી મુશ્કિલ આ મુકામે આવી ગયો છુ.

પ્રેમ છે એક ઘૂઘવતા દરિયા જેવો,

એમાં જ જીવવાનું ને મરવાનું શીખી ગયો છુ.

મધદરિયે બહુયે લડ્યો તોફાનો માં પણ,

કિનારે આવી લહેરો માં સપડાઈ ગયો છુ.

જ્યાં ડૂબી હતી "અસ્થિર" અરમાનો ની કશ્તી

પ્રેમ-નાવડી લઇ ફરી એ જ મુકામે આવી ગયો છુ.

- Asthir Amdavadi

Kush Vyas